Met veel plezier heb ik tot 2017 op het Gemeentelijk Gymnasium Hilversum rondgelopen. Een school die uitblinkt in haar aanbod aan extra-curriculaire activiteiten. Zo maakte ik deel uit van het schoolorkest Amphion, dat mij liet inzien dat ik samen muziek maken leuker vind dan alleen. Mede daardoor heb ik in mijn studententijd al in verschillende bandjes gespeeld.
De keuze voor de studie Technische Natuurkunde aan de TU Delft is een juiste keus geweest. Technische Natuurkunde bestaat uit natuurkunde en wiskunde met een Delftse draai. Onder andere door het profielwerkstuk bij Marco van der Sluis realiseerde ik me hoe spannend natuurkunde kan zijn. Mijn profielwerkstuk ging over kernfusie, een prachtig duurzaam alternatief voor fossiele brandstoffen.
Door mijn brede interesses dacht ik in de vijfde klas al te weten dat ik een Minor in Kunstgeschiedenis of Econometrie wilde volgen. Uiteindelijk heb ik een ander pad bewandeld en koos ik voor een Minor in duurzame energieopwekking en -opslag. Het vak Solar Energy inspireerde mij om eenzelfde richting op te gaan met mijn Bachelor Eindproject. Tijdens dit project onderzocht ik verschillende coatings voor energie-opwekkende ramen (Luminescent Solar Concentrators). Het principe is dat de luminescente coating een deel van het zonlicht, dat door het raam komt, absorbeert en begeleidt naar het raamkozijn, waar zonnecellen het geconcentreerde zonlicht omzetten in elektriciteit.
Naast mijn studie ben ik actief bij mijn studie- en studentenvereniging. Zo heb ik onder andere de eer gehad om het jaarlijkse Delftse natuurkunde symposium te organiseren. Als voorzitter ben ik ambitieus te werk gegaan en tijdens de eerste vergadering stelde ik aan de commissie de vraag wie zij als bijzonderste natuurkundige van onze tijd beschouwden. Het antwoord was unaniem: Robbert Dijkgraaf! Hij is directeur van het Institute for Advanced Study in Princeton (VS), waar wetenschappers als Albert Einstein de ruimte kregen om na te denken en bijvoorbeeld de Theory of Everything te vinden. Dijkgraaf is bij mijn leeftijdsgenoten vooral bekend van zijn toegankelijke DWDD colleges, waar hij de David Attenborough van de natuurkunde is. Ok, het was duidelijk: we gingen Robbert Dijkgraaf vragen om op het symposium te spreken. Aan ons enthousiasme zou het niet kunnen liggen, nu Dijkgraaf nog. Net toen zijn personal assistant het bijna geregeld had, én Dijkgraaf toevallig op de goede datum in Nederland was én een gaatje in zijn drukke agenda had, net toen brak de Corona pandemie uit en werden alle plannen van tafel geveegd. Na lange mailwisselingen en uitgewerkte Corona-scenario’s zei Dijkgraaf toe om (via Zoom vanuit Princeton) te spreken op het symposium! Het symposium was een groot succes en als voorzitter had ik de eer om deze lezing te openen en te sluiten. Een YouTube link naar deze lezing is onderaan bijgevoegd. Het symposium is zowel voor jong als oud publiek interessant en leuk om te zien!
Naast ons natuurkunde-idool Robbert Dijkgraaf spraken andere fantastische sprekers over o.a. duurzame energie. Zo sprak Niek Lopes Cardozo, dé kernfusie-professor van Nederland, over de snelheid van de energietransitie vóór en na de klimaatdoelen. Deze Eindhovense professor kende ik nog van een interview voor mijn profielwerkstuk. Ook sprak er een jonge Delftse ondernemer, Willem Kesteloo, over zijn start-up in energie-opwekkende ramen, die volgens hetzelfde principe werken als de ramen die ik in het Bachelor Eindproject onderzocht heb.
Duurzame innovaties in de natuurkunde weten al jaren mijn aandacht te trekken. Iets waar ik met mijn Master nog meer op wil focussen. De Master Applied Physics geeft de ruimte om natuurkunde, wiskunde en energie (o.a. batterijen, zonne- en windenergie) met management te combineren. Wat ik er later mee ga doen? Geen idee. Wij natuurkundigen kunnen alle kanten op, het is een heerlijke studie voor visieloze mensen. Vandaar het thema van ons symposium: visie.
In een persoonlijk gesprek met Dijkgraaf zei hij dat juist de mensen die anders zijn - die andere dingen doen dan de rest - dat juist zij de wereld mooier maken of een stapje vooruit helpen. Met die gedachte is het GGH de beste school van de regio voor dit soort pioniers, want bij ons op school kan je jezelf zijn, jezelf ontwikkelen en jezelf uitdagen.