Wat ben je na het Gymnasium gaan doen? / Wat doe je nu?

Ik kan me nog goed herinneren dat het kiezen voor een vervolgstap na het Gymnasium voor mij niet makkelijk was. Gesterkt door mijn best wel uitgebreide interesses vond ik de keuze over mijn toekomst nogal lastig. Vandaar dat ik ook pas in het najaar van de zesde klas de knoop durfde door te hakken. Wat uit die beslissing volgde was niet een of andere specialistische studie aan de TU Delft, maar een dubbelstudie economie en recht aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.

Hoe twijfelachtig ik mijn beslissing ook gemaakt heb, slecht uitgepakt heeft het gelukkig niet. Eerlijk gezegd ben ik verrast over de uitdaging die de combinatie van de twee studies me aanbiedt. Wat dat betreft had ik het niet beter uit kunnen kiezen. Het allermooiste is natuurlijk dat je na het halen van je diploma’s vrijwel overal terechtkunt, waardoor ik mezelf een nieuwe kans gun om deze keer wat sneller en zekerder een keuze te kunnen maken over een vervolgstap.
Echter draait het leven natuurlijk niet alleen maar over studeren. Rotterdam heeft enorm veel te bieden als stad. Nog elke dag geniet ik van de skyline wanneer ik over de Erasmusbrug fiets en nog altijd geniet ik van de natuur tijdens mijn hardlooprondje om het Kralingse Bos. Het is ongelooflijk wat voor verscheidenheid en diversiteit de stad brengt. Van het verenigingsleven tot aan de campus die misschien wel honderd verschillende talen kent, het is fantastisch. Alleen al met mijn aanwezigheid in de stad heb ik het gevoel elke dag weer meer te leren, over mezelf en daarbuiten.

Wat heeft het Gymnasium jou gebracht?

Over die vraag hoef ik niet lang na te denken: bagage. En dan heb ik het niet alleen over de academische kennis die het Gymnasium me heeft bijgebracht maar ook aan de praktische en sociale vaardigheden. Wat dat betreft heb ik niet alleen een boek meegekregen, maar ook gereedschap om te kunnen omgaan met de uitdagingen die het lot te bieden heeft. Laten we het daarom ook bagage voor het leven noemen.
Nog altijd heb ik enorm veel baat bij deze bagage. Bagage die me leert nieuwsgierig te zijn, vragen te stellen en bovenal kritisch te blijven. In een tijd als deze waarin maatschappelijke ontwikkelingen ontzettend snel gaan, is de bagage die ik heb verworven een verzameling van normen en waarden die me helpen hier mee om te gaan. Natuurlijk leer ik nog elke dag en weet ik niet of verdere ervaringen mijn inzichten doen veranderen. Wat ik wel zeker weet is dat ik, in de zes jaar die ik bij het Gymnasium heb mogen zitten, een fundament heb kunnen aanleggen voor mijn identiteit. Daar ben ik de school enorm dankbaar voor.

Welke herinnering aan het GGH zou je graag willen delen?

Natuurlijk heb ik vele herinneringen kunnen opbouwen in mijn zes jaar tijd op het Gymnasium. Ik heb ontzettend mooie reizen gemaakt naar de Ardennen, Parijs en natuurlijk Rome. Echter bezit ik ook buiten die reizen om ontzettend warme herinneringen aan het Gymnasium. Juist omdat het er zoveel zijn vind ik het lastig om er een uit te lichten.
Het geluk zit hem in het kleine zegt men wel eens. In dit geval kan ik dit niet anders dan bevestigen. Je loopt de school binnen met een warm onthaal van de dames aan de balie, waarna je richting de trap loopt en onderweg nog even gedag zegt tegen meneer Mol. Ik mis het wel eens. De vakkundige docenten, gezellige medewerkers en leuke vrienden maakten de school echt “je plek”. Iets wat enorm waardevol is en niet per se vanzelfsprekend

Verder zijn het niet alleen de ervaringen, maar ook de mensen die daaraan gekoppeld zijn die je koestert. De meest belangrijke persoon in mijn tijd op het gymnasium was de heer Crum, voormalig conrector. Iemand die ontzettende indruk op mij heeft gemaakt. Zijn liefdevolle en behulpzame karakter gepaard met zijn scherpe geest maakten hem tot een bijzondere man. Een man die ik, door diens persoonlijkheid, de rest van mijn leven een warm hart toe zal dragen. Een man die er ook was voor mij of anderen wanneer het even niet zo goed ging. Met zijn denkwijze heeft hij een enorme impact op mij gehad en nog altijd pas ik zijn lessen toe. Wat dat betreft is hij mijn eeuwige mentor en zal ik hem, net als het Gymnasium, nooit vergeten.