Sebastiaan Bos: 26 augustus 2002 – 9 september 2021

Op 9 september overleed Sebastiaan Bos, oud-leerling van onze school. Hij deed eindexamen in 2020. Lanah Evers, docente wiskunde, deelt met ons haar herinnering aan hem.

Lieve Sebas, 

Iets meer dan een jaar geleden mocht ik voor jou speechen tijdens de diploma-uitreiking. Ik zei jou toen dit:

'Sebas, in klas 4 was je verbaasd dat ik je naam zo snel kende. Meestal is dat geen goed teken, maar bij jou was dat het wel. Zo’n vrolijke, spontane, sportieve jongen, met een open blik. Ik zie het zo nog voor me, in het noodgebouw zat je links- voorin de klas. Wat was je blij in klas 5, en ook in klas 6, dat je mij weer als docent had. ‘Yes!’ Zo kwam je dan het lokaal binnen. En dat was geheel wederzijds. We hebben veel lol gehad, vooral het laatste jaar bij wiskunde D, waar we en hechte groep vormden en jij met o.a. Bart altijd wel zorgde voor en goede vrolijke sfeer en de nodige grappen. Je twijfelde tussen econometrie en economie & bedrijfseconomie. Het laatste is het geworden. Studeren in Rotterdam, wonen in Utrecht en hockeyen in Laren zal je de nodige afwisseling bieden. Leuk dat je op die manier jezelf in verschillende werelden gaat begeven en een breed sociaal netwerk kunt opbouwen. Iets wat ook heel belangrijk is. Sebas, succes, ik ga je missen!’

Ik had nooit verwacht dat ik dat laatste zo snel weer zou moeten voelen, in deze context. Je had nog zo’n toekomst voor je, met zo veel mogelijkheden, ik had jou dat zo gegund. Jij was zo open en oprecht, zo beleefd, zo lief.

Wat hadden we het leuk met elkaar, met het kleine groepje bij wiskunde D. Nog nooit heb ik een groep meegemaakt waar iedereen zo respectvol met elkaar omging en de sfeer zo ontzettend goed was, en dat kwam mede door jou.

Ik heb de laatste dagen veel aan momenten met jou teruggedacht. Ik zie jouw vrolijke blik steeds weer voor me. Ik hoor de intonatie in jouw stem als je met die vrolijke blik dan ‘hallo mevrouw’ zei en ik zie voor me hoe je lachte wanneer er een bijdehand grapje werd gemaakt door iemand als Bart of door Tristan. Het soort grapjes dat jij zelf nooit zou maken, maar wat wel gewoon kon, binnen een sfeer waarin we veel plezier met elkaar hadden, elkaar uitdaagden en wij elkaar goed aanvoelden. Jij hoorde daar helemaal bij, ik wou dat we dat opnieuw konden meemaken. Sebas, ik ga jou heel erg missen.