Hij was ook bescheiden: pas na vele jaren van studeren en research in de avonduren vertelde hij, ons, zijn sectiegenoten, dat hij ging promoveren op Chaucer en wel op 10 september 2003. Nagenoeg de hele school, inclusief zijn leerlingen, zat vol trots in de aula van de VU om te luisteren naar zijn verdediging van Chaucer’s Testament of Love.  

Zijn geheugen was ijzersterk: met namen onthouden van (oud-)leerlingen had hij geen enkel probleem. Het CSE Engels maakte hij in een minuut of 20 tijdens het surveilleren en hing na afloop (dit was nog voordat antwoorden na het examen online verschenen) zonder enige aarzeling zijn (correcte) antwoorden op zodat zijn leerlingen die konden vergelijken met hun eigen antwoorden. 

Uit de jaren ’60 hield hij zijn rebelse houding ten opzichte van het gezag over: hij had zo zijn eigen mening over onderwijs en weigerde dan ook destijds categorisch om werkstukken van leerlingen ten tijde van de Tweede Fase van alleen een vinkje te voorzien – geen handelingsdelen voor meneer Lindeboom.  

Gevoel voor humor en drama had hij in ruime mate. Zo verkleedden oud-collega Taco Lentz en hij zich op een Open Dag lang geleden als Sherlock Holmes en Dr Watson.  

De laatste jaren was hij een dierbare gast op de Badhuislaan, als bijzitter bij de mondelinge examens van de sectie Engels. De laatste keer was een verdrietige: hij vertelde aan hen dat hij ziek was en dat dit niet meer goed zou komen.  

In zijn laatste maanden was hij helder van geest, maar lichamelijk broos. Hij heeft nog contact gezocht met velen, en maakte graag tijd voor hen vrij.  

We zullen hem zeer missen en denken aan zijn vrouw Mieke, zijn kinderen en kleinkinderen.  

Namens de schoolleiding en de sectie Engels, 

Carolien Barkey Wolf